Tegen het einde van de vakantie wil ik het 'witboek' van de Permeke bibliotheek vullen met allerlei bedenksels die met tijd te maken hebben. Mijn vorige blogpost is ook al in dit kader geschreven, maar het was nogal oppervlakkig. Daarom heb ik hem aangepast, hopelijk verbeterd en getiteld 'Illusie'
De eerste twee weken van juli heb ik meer research gedaan, nog niets geschreven, maar vandaag ging ik ermee aan de slag.
ILLUSIE
There
are only two days in the year that nothing can be done. One is called
yesterday and the other is called tomorrow, so today is
the right day to love, believe, do and mostly live.
Deze
wijze uitspraak van de Dalai Lama deed me even nadenken over de
tegenstelling tussen de Oosterse en Westerse levensfilosofie: leven
in het nu en leven in het verleden en de toekomst.
In
het oosten proberen mensen onze time-is-money mentaliteit over te
nemen omdat ze denken dat ze dan even 'rijk' kunnen worden als wij.
Illusie!
Onze
maatschappij is letterlijk aan tijd verslaafd.
De
wekker is de eerste die je bewustzijn met tijd confronteert. Voordien
lag je in een tijdloze droom als plots die schelle bel je naar de
tijd terugroept.
De
klok krijgt greep op je als je half wakker op een drafje de badkamer
hindernis neemt. Tijd voor ontbijt blijft er niet want de kinderen
moeten op tijd op school zijn. Ook zij worden afgejakkerd want jij
als ouder wordt veroordeeld als ze de eerste minuten van de les
missen. Hoe sta je niet te trappelen van ongeduld als de trein, tram
of bus niet op het aangekondigde uur komt aanrijden. Hoe ergerlijk
als de door GPS aangestuurde borden zwart blijven, waardoor je de
trage gang van de bus door de ochtendspits niet minuut per minuut
kunt volgen.
Je
put jezelf uit in pogingen om de klok te slim af te zijn door een
leven van achtenveertig uur in een klok van vierentwintig uur te
stoppen.
Op
het werk aangekomen, op tijd natuurlijk, hos je heen en weer tussen
vergaderingen en deadlines (het woord alleen al) Zou je echt dood
gaan als je niet op tijd met je project over de eindmeet holt?
Opgefokte,
opgebrande westerlingen gaan en masse op een meditatiematje zitten in
de hoop de rust van de oosterling te vinden en hun me-time te
verwerven, waardoor ze nog meer stress opbouwen dan ze al hadden.
Het
is toch compleet geschift, en dat bedoel ik letterlijk, dat mensen
die in zo'n maatschappij moeten leven gaan leren hoe ze de tijd
kunnen vergeten op hun meditatiematje. Illusie!
Ware
rijkdom krijg je als je vrede neemt met je verleden, je geen zorgen
maakt over de toekomst en in het heden welbewust en rustig geniet van
elk moment.
Geen
illusie!
DALI'S DRUIPENDE KLOKKEN
Geloof
het of niet, maar het schilderij van de weke klokken van Salvador
Dali lijmt Camembert en Einsteins relativiteitstheorie naadloos aan
elkaar. Zo'n gewrocht kan alleen een surrealist als Dali bedenken.
Het
begon allemaal met een onafgewerkt schilderij van een landschap in de
buurt van Cadaqués, Cap Creus. De schilder was niet tevreden, omdat
er iets ontbrak. Na een diner met vrienden kreeg hij een visioen over
de Camembert die hij zonet had gegeten. De harde schil verborg de
zachte binnenkant. Hij zag de klokken die uitliepen als een overrijpe
Camembert, hangend over de elementen in het landschap. Dali noemt dit
'De Camembert van de tijd'
Dali
was geïnteresseerd in de relativiteitstheorie van Einstein en de
klokken in dit schilderij verbeelden deze relativiteit van de tijd.
De vervormde klokken verliezen de functie die ze in het gewone leven
hebben, waardoor ook de tijd die je ermee kan meten zijn betekenis
verliest.
De
insecten, mieren en een vlieg, staan symbool voor verval en afbraak.
Hiermee maakt hij zijn idee duidelijk dat de tijd minder vaststaand
is dan de meeste mensen denken en dat is nu net wat de
relativiteitstheorie vooropstelt.
De
tijd die verstrijkt is afhankelijk van de snelheid waarmee je reist.
Op aarde zal dat niet veel verschil maken, maar als je met hoge
snelheid vanop aarde in een ruimteschip vertrekt, dan gaat voor jou
de tijd zijn normale gangetje. Ook voor de mensen op aarde verandert
er niets, maar door de snelheid verwijdert de raket met jou erin,
zich niet alleen in de ruimte, maar ook in de tijd, weg van de aarde.
Voor jou gaat de relatieve tijd op aarde supersnel vooruit, waardoor
je bij terugkomst in de toekomst terechtkomt.
Als
dat geen surrealistische gedachte is.
